Yar…
Kim bilir
Belki de bilmiyorsunuz
Gönlünüzden geldiği gibi
Kal ediyor ve aksediyorsunuz
Ruhunuz ne kadar dingin,
Hassasiyetiniz fevkalade engin,
İster istemez imreniyorsunuz
Ne kadar isterdim,
Sevgi nazarıyla nefeslenmeyi,
Hiç gerilmeden tebessüm etmeyi,
Ne kadar zarif öğretiyorsunuz

Tabiat olarak
Ben poyrazın çocuğuyum
Mülayimlik çok nadirdir
Ve hatta kıt kanaat
Bir haldedir biliyorum
Nereye temaşa etsem,
Gülen bir yüz görsem,
Şenlik içinde koşanları
Seyretsem içleniyorum
İnsanı ve her
Canı dikkate almak
Ve sevgi diliyle giryan olmak,
Kırıp dökmeden yaşamak,
En büyük dileğim
Olarak teyit ediyorum

Şerden
Hiç hoşlanmam, nerede
Fark edersem kaçarım
Korku adına anılmaktan
Ziyadesiyle sıkılırım,
O vakit yanarım
Nefsi müdafaa için
Hiç endişe duymadan
Gereğini yaparım, hak
Adına ezilmeye razıyım
Her zerremin bu yolda
Feda duacıyım, yaşamak
Adına sevda ve aşka ram
Olmak için çırpınmaktayım


İnsan irade
Bakımından hürdür
Her tercihinde hesabi
Olmak adına hükümlüdür
Zaman sahipsiz değildir,
Her lahza vakt-i sabit olarak
Halimizden yükümlüdür
İnsana şevk ve sabrı sürur
Vecdiyle terennüm ettiren,
Vuslata olan sevdasıdır,
Yoksa hülyalar yalan
Ve yanlışın kayda
Değer olmasından beridir

Mustafa Cilasun