19
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1296
Okunma

Bir dal kırılır
Gönül ağacımdan
Yeni tomurcuk vermeye başlamıştı
Oysa.
Sular yeni yürümüştü
Uçlarına.
İlk çiçeğini o açardı hep
Kıskanırdı
Yedi veren güller.
Bir taş döner
Köy kenarındaki değirmende
Her düşen buğday tanesi gibi
Ezilir yüreğim.
Benzer beyaz unun yığılmasına
Umutlarım,
Ak olur.
Dönüşünün sesinde uyurum.
Bir yel eser
Getirir kokunu saçlarının.
Umut kırıntılarına
Muhtaç etsen de beni
Ben bensizlikten usanırım da
Sensizliğe dayanamaz
Bu gönlüm.
Ertürk DEMİRCİ