günün her saatinde
geçer ayna karşısına
elinde tarak saçını tarar
bütün gün aynada
birini arar

günün her vaktinde
takar- takıştırır
giyer -yakıştırır
geçer ayna karşısına
çıkar sevda çarşısında
elinde tarak saçını tarar
aynada birini arar

ne dışarıda
ne içeride
ama hiç bir yerde
bulamaz arandığını
anlar
boşa tarandığını

ve
hâla bîkarar
ki akla zarar

biriken öfkesi
ne sana ne bana
doğrudan aynaya

çıldırdı mı ne ?

kaldırıp çaldı yere
ayna param parça
gizemini kaybetti
o sevdalı sırça

sen ey
benim sırlarımla
yüreğimi kanatan
cam kırıkları
sen ey
içimin hıçkırıkları !

ayaklar altında kaldı
sevdamın umudu
bana yapıp yapacağın bu muydu ?

kırdın kırıldım
çirkinleştik biz
şimdi ikimiz
aksimize vedâ
cam kırıklarında kaldı
sırrında tınlayan sedâ

elveda
aynadaki yitiğim
sana elveda !..



*muzaffer yıldırım