Gönlümüz varmaz,
Dostun uzaklaştığı yerde kalmaya…
Elimiz varmaz,
Dostun anısından uzaklaşmaya…

Sanal gruplar vardır.
Dostlar yazışırlar…
Paylaşırlar mutlulukları, acıları…
Bazen öylesine değerlenir,
Acısıyla tatlısıyla
Dost anılarıyla.

Derim ki,
Değerli değildir hiçbir grup,
bir dost kadar…

Çok sevdiğim,
Anılarımla dolu bir gruptu Sevgipınarı…
Bir dostu haftanın üyesi yapmıştık…
Şiirleriyle coşmaktı amacımız…

Olmadı,
İlginin azlığı derinden vurdu beni…
Çok mahcup oldum.
Dosta karşı…

Terk ettim,
Kendi kurduğum grubu,
Sahipsiz bıraktım
Sevgipınarını…

Uzaklaştı gitti kimisi,
Benim de iznimi alarak…
Dediler, “sensiz tadı yok grubun”
Ayrıldılar beni duygulandırarak.

Ve bir dost ta iznimi istedi,
Bensiz grupta kalmamaya
O da anlam veremedi,
Şuydu sözü,
Ben dönersem o da dönecekti
Diğerleri gibi

Dost ısrarlarına dayanamadım,
Döndüm Sevgipınarına…
Sözlerinde durdu
Geri döndü dostlar,
Grubu benimle özdeşleştirenler.
Mutluluk duydum davranışlarından…

Ama bir dost vardı ki,
Ayrılmamıştı gruptan…
İzin istediği halde,

Nedenini sorduğumda
Cevabı yüreğimi dağladı,
Dedi ki;
“Elim varmadı”

Kadir Tozlu
07.07.2007