Bahar müjdesini çiğdem veriyor.
Karşı ki dağlarda karlar eriyor.
İnsanoğlu belli sona yürüyor.
Bu şehirde zaman huzurla geçer.
Muhabbet erbabı bu şehri seçer.

Toprağın yağmura hasreti bitmez.
Umut yaşam bağı gönülden gitmez.
Sevgisiz insanlar beş para etmez.
Bu şehir ruhuma mutluluk sunar.
Mazisi şerefli tarihi çınar,

Hüzün kıvamında hayat sersefil,
Duygular karışık hisler çetrefil.
Sevgi sözcüğüne kim olur kefil.
Bu şehirde mevsim hazana döner.
Hüznün kasaveti gönüle biner.

Sözler şamar gibi ayaz daha sert.
Varlığı sıkıntı yokluk ayrı dert.
Yine de her hale şükreder bu fert.
Nevşehir’de zaman suskun ve yanık,
Sevdaya, çileye bu şehir tanık.

Gecesi, gündüzü yazı ve kışı,
Hem umut, hem ateş yârin bakışı,
Izdırap yolunda çile yokuşu.
Bu şehir katlanır kedere, aşka.
Bu şehirde sevda umut bir başka,

18/05/2012 Yaşar TAŞKESEN