Gönül sevdi diyemi bunca hakaret,
Gönüldür görevi,elbet sevecek.
Bakmamana,konuşmamana,
Hep Yüz assan bilirim.
Oy şimdi çöllerde tek kalmış çiçek.

Bir ay parçası gibi güneşe aitsin,
Güvercinmi tuttu uçuyor kalbin.
Bu bedendeki kim?Ne?Nedir?
Akıl almıyor anlayamıyorum,
Vay şimdi Yıllardır kayamayan yıldız.

Ne sevgilimsin ne sevdiğim,
Aynı yerde duran bir toprağız.
Muhtaçtır ezelden fakir beşer,
Sen bana,ben ona,ona başkasına.
Benim değil.....İlahi ferman,
Ah şimdi yolu kesilmiş akarsu.

Ansızın kalktığımı bildinmi,
Ancak söylemem yanlış bilirsin.
Kardeşim,sırdaşım,arkadaşım,
Sarı altın yahut pırlanta.
Vah şimdi pas tutmuş sözde çelik.

Mazinden bilirim suyun kesildi,
Kolum oldun,kafam oldun.
O andır ki bittiğinde,
Ozan çöp, hısım çöp, alem çöp.
Tüh şimdi çöp deyuda hava, toprak.

Ne olduysa birden diken kıymete bindi,
Kaybettin öldün havanı,vah senin haline.
Nicedir senden olan ibret olsun aleme,
Kaldır ki perdeyi kör göz görür ola.
Yuh şimdi ayak altında sevilen eski.

Çağırırım gökten,yerden,yoldan gel,
Bu sarayın kapısı cümlemize açıktır.
Evdir, yurttur, obadır, otağdır,
Kaleden saraydan gayrı gönül.
Oy birazdan çiçeksiz kalacak bülbül.

Furkan Güler ( Aşık kezbani )