Rüveyda ince belli içinde gülümseyen,
Berrak tenli albeni yağmur suyundan da saf.
Damakta iz bırakan demlik ile baş eğen.
Hüsnü ana demirli çirkinliklerden muaf.


Rüveyda gökte bulut rüveyda sudaki naz.
Ateşin sinesinde çaresi olmayan har.
Buğu buğu yükselen selen burcunda niyaz.
Onun gamzesinde sır erguvan renkli bahar.


Çöl sürgünü Mecnun’un hayalindeki Leyla.
Kuruyan dudakların katredir son deminde.
Rüveyda bazen sükut bazı mevsim vaveyla.
Umarsız kalan dilin çaresi merheminde.


İsli çaydanlık ile ünsiyetin meyvesi.
Renginde gökkuşağı özünde bengisu var.
Haz ıtırı taşır hep rüveydanın nüvesi.
Buselik makamında gönüllere odur yâr.


Rüveyda naz bestesi duraksız ve notasız.
Kelimeler elmastan cümleler elif soylu.
Teninde billur nağme ona sevgi kotasız.
İncecik endamı var her daim fidan boylu.
Ankara, 26.04.2013 İ.K