2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
759
Okunma
An/sızımsın kişiliği renkli dünyama ışığınla ,
Sızılarıma aldırmadan anı/yoruyorum sen yokken de.
Alışmaksa yokluğuna ben yokum,
Sevmekse sevgimizi ikimiz adına paylaşamam ki.
İki kişilik sevdamızı hep benim yüklenmemi isterken,
Adımların çoktan başka sevdalara yürümüş.
Oysa çıkmazda olan yüreğini ancak ben anlardım,
Ama sen anlamadın anlamak adına.
Aşkım sende yaralı bedbaht ben ise,
Kaldırımlarda aşkını dilenen hiçlik mertebesindeyim.
Yüzüm sevdamı düşürdüğün sokağa dönük,
Islaklığını benden mi aldı kaldırımlar ne.
Ki hiç bu kadar coşmamıştın sen bende,
Ar/sızımların arttığı bu geç saatlerde.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz