arka odanın ev sahibi

rüzgar savururken bembeyaz karları gecenin sessiz karanlığında
küçük bir çıt sesi
ve açılır
uçuk mavi boyalı dev kapı
tüyleri ürperten bir gıcırtıyla
bir gölge süzülür içeri uzun boylu
sessizdir
uyandırmamak için ev ahalini
zaman;akşamdan gece yarısına bir geçmiştir
ışığı yakmadan,kırmızı vestiyerin hemen yanından buz kesmiş karlı ayaklarıyla adım atar
başını eğerek geçtiği kapıdan
boş sessiz ve soğuk odaya.
titreyerek açar sobanın üst kapağını
öyle ya küçük kardeş doldurmuş olmalı kazanı odunla kömürle
bir kibrit alevi bir çıra yetecektir
bedendeki ve odadaki buzları eritmeye
ya boşsa bin kahır bela ile iner yüklükten
gece kadar soğuk yer yatağı ver yorgan
artık ısınmak ve uyumak zamanıdır .
onu bekliyor soğuk bir yatak ve soğuk bir sabah
................................................................Erkan Açıkgöz.......04/12/1996.

Çileli hayatlar işte böyledir.Dizelerini kutlarım.Yunus diyarından selamlar.