Karanlık harflerimin
Aydınlık heceleriydin gönül kitabımda
Satırbaşı sevdaların son bulduğu
Satırbaşı sevdaların diklendiği
Hasretine…
Sen….Sen… Yine sen…
İlle de sen….

Efkar masasında neş’e ne arar
Ne arar yüzümde tebessümler
Bir dostun uzanmış eli
Yanağımda sımsıcak bir avuç
Ne arar…
Boşalan kadehler
Senin yokluğunda doluyor
Boşalıyor senin yokluğunla…
Haydi çıkıp gel ansızın
Gece gözlüm
Efkarımın sus payı
Sen….Sen… Yine sen…
İlle de sen….

Yanağımdan demir almış
Hicran gemileri birer birer…
Kirpiklerimde hüzün bulutları
Aklıma gelse hayalin
Ya da resmini görsem
Rüzgar sesini getirse bana…
Şimşekler çakar
Sensizliğin dar sokaklarında
Başlar sonu gelmez fırtına…
Başlar gözlerimde hasret yağmurları
Durdurana aşk olsun…
Sen….Sen… Yine sen…
İlle de sen….

Yırttığım mektupların isyanı
Yakılan resimlerin ihtilalidir
Sözlerim…
Hal-hatır sormayı bırak şimdi…
Ellerim sensiz…Dudaklarım sensiz…
Bedenim sensiz….
Ya gözlerim….Ya gözlerim…
Ya derdime derman ol
Ya teslim al bu canı
Başkası çalmasın gece yarısı kapımı
Gel……..
Sen….Sen… Yine sen…
İlle de sen….

Bıraktım mevsimleri saymayı
Temmuz da bir benim için
Ağustos da…
Farkı kalmadı
Pazar günlerinin Pazartesiden
Akreple yelkovan da çoktan bıraktı
Sensizlikte yarış etmeyi
Saatimin tik-taklarına inat…
Kapım hep açık
Güllerim hep solgun
Üstüm hep açık gece yatarken
Üşümem ondandır…
Yokluğumun kar beyazı…
Sen….Sen… Yine sen…
İlle de sen….

Karanlık harflerimin
Aydınlık heceleriydin gönül kitabımda
Satırbaşı sevdaların son bulduğu
Satırbaşı sevdaların diklendiği
Hasretine…
Sen….Sen… Yine sen…
İlle de sen….

Ali ALTINLI – 18/04/2013
Saat: 17:33