Aklını çeler önce aşk.
Yerli yersiz hatrına gelir.

Sonra gözlerin takılır gözlerine.
Baktığın her yerde onu görürsün.
Onun gözlerini.
Ve her şeye onun gözünden bakarsın.
Gözlerin aşkın esiri olmuştur.

Ellerini alır sonra senden.
Onun ellerini hayal edersin
Ve hep onun ellerini ararsın.

Zamanla dudaklarında onun olur, sözlerinde.
Hep ondan bahsedersin.
Bütün konuşulanların sonu ona çıkar.
İki dudağının arasından çıkanların farkına bile varmazsın.
Yüreğinden geçenler dökülüverir dilinden.

Kalbini fetheder sonra aşk.
Yalnız onu görünce hissedersin kalp atışlarını.
Yerinde durmak istemez sanki, zaptedemezsin.

Kalbinin gittiği yere beynin çoktan teslim olmuştur.
Artık beynin de ona aittir, düşüncelerinde.
Gecen gündüzün bile.
Derken uykularını sahiplenir.
Düşünmekten uyku girmez gözüne.

Ya ayakların?
Onlar hep firardaydılar.
Ona koşmak için fırsat kolladılar, bahane aradılar.

Ne beden ne de ruh.
Hiçbiri sana ait değildir artık.
Bütün uzuvların onun için çalışır.
Aşk sinsice kanına işlemiştir.

Ve anlarsın ki AŞK;
Seni hayata bağlayan en büyük esarettir.


Sevda KARA 13.04.2013 - 09.15