Yalnızlık ne kadar derin hicrandır
Ruhun sessizliğinden nükseden ümit şevk-i hülyadır
Rüya, bilinçaltından akseden nidadır, düşünmek ve hüküm vermek manidardır
Umut, bilmeden şahit olmadan, tanımadan, tasavvurda yaşatmadan meyanına yabandıdır, susuz ve solgun bir sancıdır

Sevdası umut olmayan kalp nasıl vicdandır
Rahmetin edasında dinmeyen bir vakit, sabr-ı suphandır
Hakka kanaat teslimiyetteki ardır, azmetmek bereketini ve kısmetini artırır
Maruf üzere bulunmak asıldır, münker her vakit ruhu ve kalbi yıpratan azab-ı bühtandır

Varlık aşk-ı sevda adına ardır, sukut nardır
Hassasiyet için adap ve muaşereti, hissiyata tesir ve nedeni makamdır
Kişi sadece yaşayan değil, her şart ve sosyal yapıda insan ve kul olma konusunda icbardır
Yoksa gönül fermana muhalif topraktır, ayrık otlarına terk edilmiş kuraktır, murat sevdasından uzaktır

İnsan nereye gider, yol nerede biter
Akıl ve izan bilgiyle düşünmeye ve muhakeme etmeye iltifat eder
Vicdan bahşedilmiş en müthiş değer, aktif halde sürurla icabet eder, pasif edilmek aline keder
Aşk, ilmin ve halin basirete ducar olan hazzından yol alır, nefs ve cehlin hevesinden derd-e kalır, aklı ve azmi karartır

Mustafa CİLASUN