OF....OF....NE ÇOK
Ne çok seviyormuşum meğer
Geç mi anladım yaşamaya değer
Ömrümden kalan bir kaç günü
Geçmişi geleceği yarını dünü
Sizlere ayırdım annem ile babam
Hayırlı evlat olmaktı çabam
Çünkü ben oğlumu ben kızımı seviyorum
Sizde bir zaman beni sevdiğinizi biliyorum
Ama çok geç kalmışım affınızı diliyorum
Sen annem......GÖNÜL BAĞIM..
Bebekliğimden bu yana ne çabuk geçti yıllar
Titrerdin üzerimde neydi çektiğin kahırlar
Ve canıma can katan sütün
Hayat verdi insan oldum büsbütün
Askerlik uğurladığın o anı unutamam
Kucağına aldığın, kokunu bana saldığın
Koca (20)aydı karşılıksız kalamam
Mektuplarında göz yaşı izlerini görüyordum
Bir annenin çileli günlerini içimde hissediyordum
Ve zaman akıp geçti dün gibi yıllar
Son durağa doğru yol alırken bizleri
Yad etmektir en büyük görevim sizleri
Ya sen babam...KOCA YÜREKLİM..
Sana söyleyecek laf mı buluyorum sanki
Kucağına aldığın o kundaktaki halimle. benki
Sevinç çığlıklarını duymasam da hissediyordum
Oğlum oldu diye herkese duyuruyor dun
Bitmedi bitemezdi o vefalı halin
Buna karşılık vermeden olamam ki hain
Koşarak geçti bu yıllar
Bir genç olduk ah... bu zamanlar
Bizde bir baba olduk ya
Bu duyguyu bildik tattık ya
Şimdi mutlulukla hüzün arasındayım
KAH sevinir uçarken sanki sema lardayım
KAH üzülür acı ızdırabın yerde karalarda yım
Çünkü yad ederken
Sizlerden hep bahsederken doyamadım
Doyamadım sizleri kaybederken.

SALAHATTİN TOPUZ
10-0402013