Sitemkâr kalemimin kağıtlara kustuğu
Sedası yarım kalan bir öyküsü bu
Şansımın batıl olup sebeplerin sustuğu
Bahtıma lutfedilen siyahın öyküsü bu

Hiç hayra yorulmayan sahipsiz düşlerimde
Her ’keşke’nin ardından dökülen yaşlarımda
Ve hüsrana uğramış yorgun bakışlarımda
Ağıtlara karışan eyvahın öyküsü bu

Zamanı arkasına alarak birçok neden
Umudun kendisiydi umutlara zulmeden
Kulaklarımı kanla doldurarak ölmeden
Her vedada okunan ’selah’ın öyküsü bu

İçin için yanarken yanmışlığın narına
Kirpiğim yar olurdu gecenin efkârına
Dünlere hayıflanıp kin kusarken yarına
Tan yeri ağarmayan sabahın öyküsü bu

Ateşin yakmadığı su ile yıkanmayan
Nice cürüm işledim tövbelere kanmayan
Yokluğumu mükâfat varlığımı yok sayan
Adına aşk denilen tamahın öyküsü bu

Vicdan yalan söyleyip duygu katsa da hile
Haktır viran oluşum ve çektiğim bu çile
Her ne kadar kusuru kader üstlense bile
Mazide sakladığım günahın öyküsü bu.

Faruk ATLİ.