Karşılıksız kalmaz hiçbir iyilik,
Kıymetini bilen, olur elbette.
Veren el üstündür, yoksa ikilik,
Yerine kat be kat, konur elbette.

İyilik yapana yakışmaz övünç,
Hele başa kaksa olurlar gülünç,
Allah için kimler, verirse ödünç,
Paha biçilmeyen onur elbette.

Faydalı olandır hayırlı insan,
Cömert olabilmek ne büyük ihsan,
Onu methetmeye yetmeyen lisan,
Sevinçtir, neşedir, sürur elbette.

Onuruna düşkün, versen de almaz,
Hakkından vazgeçer, hakları çalmaz,
Gönlü aydın olan zindanda kalmaz,
Sahavet ziyası vurur elbette.

Kim bir zerre kadar hayır yaparsa,
Güzellik içine aşkı katarsa,
O ki bir gönüle imza atarsa,
Kıyamete kadar durur elbette.

İyilik içine girerse riya,
Hiç kimse ummasın ondan bir ziya,
Mülkü ona veren Zatı Kibriya,
Yüzüne fırlatıp, vurur elbette.

Yaralım verirsen ardına bakma,
Verene hürmet et, alanı yakma,
Sakın hiç kimseyi darda bırakma,
Cimrinin elleri kurur elbette.

Mustafa Yaralı