“ oğul dedim, gardaş dedim, emmi dedim, yâr dedim, dost dedim bu kez de dayı dedim”

Yitik umutlarımla kurtuluşun dibiyim
Çaresizlik içimi kavurur yakar dayı
Kuş uçmaz kervan geçmez karlı bir dağ gibiyim
Canımdan can bildiğim uzaktan bakar dayı

Geceme düşen şivan sessizliğimi yırtar
Buharlaşır huzurum terazim hüzün tartar
Eş dost aklıma gelir efkârım kat kat artar
Ayrılığın acısı, tene od tıkar dayı

Hayatın pembe yüzü şimdilerde kapkara
Gün ışığı görmemiş içimde onca yara
Dupduru hislerimle itildim bir kenara
Böylesi bir yaşamı söyle kim çeker dayı

Duygulara ket vurup azarlayıp payladım
Özümü dara çektim canı pazar eyledim
Kapı kapı dolandım içim döküp söyledim
Herkes kendi derdinde kim kimi takar dayı

Kendini adam sayar ipin koparıp çözen
Garibandan ses çıkmaz mazlumu oynar ezen
Menfaate dayanır böyle kurulmuş düzen
Zalimin bir fiskesi güçsüzü yıkar dayı

Saklayamam gerçeği ah vah etse de kalem
Nedenler ağı ördü bırakmıyor ki gelem
Bizi bizden sökecek fani denilen âlem
Senden ırak hasbıhal canımı sıkar dayı

Dünya malı dünyada gerek yoktur tamaha
Zamanı gelen göçer kalmaz sultana şaha
Kadir kıymet bilelim başka ne diyem daha
Dost dosttan uzaklaştı ucunda çıkar dayı

IŞIK esti sam yeli yeşertmez hevesimi
Heybemdeki hoşgörü daraltır nefesimi
Baş belası bu gurur her dem kısar sesimi
Bendeki ar duygusu boynumu büker dayı

Od: ateş

Azimet IŞIK 15.03,2013 Saat.10.08 KUMBABA ŞİLE İSTANBUL

Ammin halan teyzen dayın el olur
Düşmeye gör sana vuran el, olur
Sende varsa hepsi gelir kul olur
----------Aç gözünü gerçekleri gör dostum
----------Neden bunlar dayı dede sor dostum!....hülvani

Olur olmaza koştum, onca yittiğim çile
Yardım edip tay durdum, aczen bittiğim dile
Sırt yüzüme çevrildi, yardım ettiğim ele
Harmanım talan oldu, canımı sıkar dayı...Gülsen Tunçkal