Senin gönlünde
Ne çabuk değişiyor mevsimler,
Güneşinle iliklerime kadar ısıtıyorken
Buz tutturuyorsun birden...
Hüzün mevsimine döndürüp kalbimi
Kırıveriyorsun paramparça...

’’Sen, ne güzel gülüyorsun,
Öyle ısıtıyor ki bakışların’’
Derken,
Tam sana alışmışken,
Gidiveriyor o sevdiğim insan,
Tanıyamıyorum bakışlarından...

Şüphe elbisesini giymiş,
Zulüm kırbacı elinde,
Bir zehir ki dilinde,
Ölüyorum kahrımdan...

Senin yüreğinde sevgi
İpekten bir yumak,
İlmek ilmek örüyorum...
Örüyorum...
Sonra bir kör düğüm çıkıyor ki içinden,
Çözemiyorum...

Yüreğindeki dikenleri söküp at artık!
Sana bir su gibi durudur şu kalbim,
Bana inanmanı nasıl isterdim...

Gel!
Tut omuzlarımdan,
İyice bak gözlerimin içine...
Gözler yalan söylemez...

Kırma içimdeki öksüz çocuğu,
Öyle içten ki sevgisi...
Bak gözlerine...
Riyâ yok orda,
Neden görmüyorsun?

Huzur kapısını kapattın,
Arala biraz...
Hadi, gel!
Bakışların doldursun yüreğimi...

Hâlenur Kor