İki üç gün çalışmak için...


Bakmadıkları yer kalmıyor!


Berber, terzi, lokanta aklına neresi gelirse...


Kimse iş vermiyor!


Bir Suluhan çıkıyor karşılarına...


Çok büyük katları çıktıkça, derman gidiyor!


Daha fazla, açlıktan gidemiyorlar!..


Handa, koca kazanlarda yemek yapıyor bir kadın


Çocuklar ona bakıyor!


“Aç mısınız çocuklar?


Karnınız mı acıktı yoksa sizin?”


İkisi de, o gururla omuzlarını çekiyor!


“Cık!” şeklinde, “hayır” diyerek...


Kadın: “Gelin oğlum” diyerek ikisine de kaselerde yemek koyuyor!


Onlara şimdi yemek nasıl, mis gibi kokuyor!


Nasıl da hızla yiyorlar!


Çok acıkmışlar!


O güzel yürekli insanlar...


O çocukların karınlarını, doyuruyorlar!


Sonra soruyorlar...


“Siz kimsiniz?”


“İş arıyoruz biz...


Çok yere baktık!


İş bulamadık!”


“Bakın, bir terzi var!


Terzide gidin, çalışın!”


Terzide iş başı yapıyorlar.


Sahibi göçmen bir adam,


Ama gerçekten çok çalışkan ve çok iyi insanlar...


Çocuk onların, gözüne giriyor...


Onu çok seviyorlar ve hatta onu sahipleniyorlar!..


Ama çocuk bir yerde hata yapıyor!


YAZAN: ÖZLEM DEMİRKAYA &.&


YAZIM TARİHİ: 30.03.2013 / SAATİ:12:00



_________________ÜÇÜNCÜ BÖLÜM SONU _____________