Merhaba Nazan hanım…
Hani Nasreddin hoca türkü çağırarak arıyormuş ya kayıp eşeğini! Demiş ki biri;
-Hocam! Niçin hiç üzülmüyorsun! Sonuçta kaybolan eşek senin…
Hocamız da demiş ki;
-Henüz şu dağın ardına bakmadık daha!
Evet; gül bahçesi değil elbette şahit olduklarımız, yaşadıklarımız.Sevinçlerimiz kadar kederlerimiz de var.Huzurumuz kaybolduğunda, tıpkı hocamızın verdiği ders gibi teselliye sebep bir dağımız olmalı. Karamsarlık ömre zarardır ve insan önce kendisiyle barışık olmalı, öyle değil mi!...
‘’Bir ben bilirim beni, eller ne bilir beni! Bir ben vardır, bir de benden içeri…’’ demiş Yunus Emre de. Çoğu zaman kederimizi saklarız da özümüzde, neşemizi paylaşmada cömertliğimiz vardır…
İçerim yanıyor, dışım havai diyen o şarkı da payesini alsın şiiriniz vesilesiyle…

Bir Umuttur Mutluluk; bir anlam deryası isim olmuş bu harika şiirinize ve kitabınıza. İz bırakmanın hazzını doyasıya yaşamak hakkınızdır…Bütün kalbimle kutluyor, şiirler ve dostluklar adına gönül dolusu selam ve saygılarımı sunuyorum…