5
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
949
Okunma
Parsellenen bir ömrün melül melül ardından,
Üzgün, kırgın bakarak ağlıyorum hâliyle.
Yükü alan olmadı şu garibin sırtından,
Kavgaya girişmişim insanlık hayaliyle…
Bir eşkiya misali ‘insan’ yolunu kestim,
İhanete tutulup muson kıvamı estim,
Şimdi elimde kırık menzume dolu testim,
Savruldum diyar diyar insanlığın eliyle…
Gündüz gözükmeyeni kara geceye sordum,
Pencerelerden baktım pervazlarında durdum,
Yıldızları sayarak yersiz hayaller kurdum,
Rüyalarda konuştum insanlığın diliyle…
Yüreğin eşiğinde çömelip bağdaş kurdum,
Kulağına dedim ki “burası benim yurdum”,
Gözlerimi yummadan şafağa bakıp durdum,
Avunurum düşündüm insanlık hayaliyle…
Ayser ÖZBAKIR
5.0
100% (4)
Cevap Yaz