Bembeyazdı tenin, ellerin pamuk,
Güneş kadar parlak, şendi gözlerin.
Saçlarında bahar, hoş bir esinti,
Bak ! hala çınlıyor, tatlı sözlerin.


Güzel günler vardı, mazide kaldı,
Gündüz gece oldu, karardı ömrüm.
Bir güneş gibi doğ, yine beni sar,
Hep benimle ol sen, soluyor gönlüm.


Sensiz ruhum kurak, evim bana dar,
Geçiyor baharlar, geceler ayaz.
Bir kuş olup ta ben, kaçsam diyorum,
Şöyle yanına gelsem, sensiz yaşanmaz.


Biz ayrı kalalı, kaç yıllar geçti ?
Simsiyah saçlarım, olmuş bembeyaz.
Gönlüm hep kederli, bu ayrılık zor,
Kaç mevsim soldu, ilkbahar, yaz ?


Kahroldum yıllardır, sen yoksun Annem,
Gelsen düşlerime, teselli etsen.
Yoktur senden başka, gönlüme güzel,
Nasıl özledim ah ! bunu bir bilsen !


Neş’e yok ruhumda, bedenim yorgun,
Bu sabah hevesle uyanasım var.
Sende esir kaldım, Leyla gibiyim,
Doğum günün bugün, konuşasım var...


Nur BENLİOĞLU // 31. 03. 2013 _ İZMİR