-Evliya Çelik’e-

biraz kendimden arta kalan ben vardı
aldım geldim
gülüşüme bir eslik durak verip
tabiatınıza sığınıyorum
sevgili ağaç kardeşlerim

demin geldi iki yakam bir araya
hüzünbaz bir kırkayağı ilikleyip boynumun tam ortasına
bir yeniçeriye kepçe almaya gitmişlermiş meğerse

gülüme bir eksen kırığı sayılmış oluyor böylece
eklembacaklıların kehaneti...

iki de bir bir cıvıltı geliyor kulağıma
ikra

bir örümcek sürüsünün
katma değerini hesaplayıp duruyorum durmadan
bunun gerekli bir çaba olduğuna inanmasa da annem
ben en gerekli bilgilerimi
bir engerekten almıştım
kuşlarla kaplı bir mağaranın kapı önünde

bu yüzden her an dilim damağıma yapışık
bu yüzden durmadan cıvıldıyor cibril bana
ikra

bu yüzden eve gelesim var
bu yüzden titreyesim var anla
çölün bunca sıcağında

medeni hallerimden her akşam üstü
yedi benekli inek geçiyor
kulluğumu sınıyor rabbi yessir
hicranlı bir hicretle

oysa sakallarımdan kan sızmamalıydı giderken
ben giderken yanıma çokça avrupalı kuşlar almalıydım
alaturka gevşemelerimi vidalamaya

içimde hüzünbaz bir kıvrım çalıyor şimdi
bir evliyanın vasati kırk kirpiği
yoksa suya düşen her ışığı
yakamoz sanmak taşralılığım
bir aygıta bağlanmakla giderilebilir miydi bunca

kerevetinin kerestesi
içimin ormanından sevgilim
haydi yağız bir meşe göğünü
kalbime doğru planyala

güvercin kırıntısından besleniyordum güz günlerinde
karnımın çok acıkmasından kısaldığında ruhum
yeşertilmiş dekorlara babamın bir vesikalık fotoğrafını koysaydım eğer
bu bir güz günü yapılacak en ayıp şey olurdu

demeye getirdiklerini bırak anlağıma
ki
hımm’larımla saldırıp yıkayım beynindeki piramidi

bu sabah beni speküle etmeyin ne olur kuşcuklar
genel af diliyorum tanrıdan
zindan iki hece ne de olsa

sözü kısık ateşte beş dakika soğumaya bıraksam
siz teğeller misiniz sonrasında yırtılan utancımı

yardım edin bana
bir gül geçiyor boynumun içinden
bir güvercin uçuşup duruyor
zihnimin arkalarında

durmadan duraksamadan
sadece bir ölüm molası verip
devam edemez miyim hayata

yusuf’u gördüm
seyrine seyranına
ekser kahir el kesmişti
züleyha gibi
tam da bu esnada
bir problemi çözüyorlardı sanki
dişlerime dokunan bazı cesetler
her yanım aydınlık bir gezginle yıkanıncaya kadar

ve bu da kelamın kurnasında
kırk ikindiyle ve
kırk güzaf şiirle
arınacağım anlamına gelir

şişman bir tayı yemlemeye gerek görmüyorum bu günlerde
bir sihir kalmadı zira zihnimin deney tüplerinde
her kış bir kırışığını açsam dünyanın
kıyamete kalmaz kızdırırım ütüyü

biraz seccade kaza etmeliyim
yukarıdan aldığım nefeslerle
biraz computer eda etmeliyim
aşağıya verdiğim nefeslerle

ve böylece seviyorum işte sizi

annem
oğlum
sevgilim
şeyhim
ve
rabbim

@..

ond9kuzşubat2binon1