3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
810
Okunma
Sabreyle deli gönül, birgün açar da güller,
Kurumuş gönülleri, sarar, gülistân eyler.
Bu çılgın aşkı sarıp, örter eflâtun tüller,
Seven güzel ellerden sunulur yine meyler...
O beyaz gül kızarır, takar saçına allar,
Efsûnlu bir nağmede, savrulur yine şallar.
Açılır evren gibi, sarar, kucaklar kollar,
Saklar gül sînesinde, sever, ne güzel eyler...
Bilir ki ondan başka, yoktur seven kimsesi,
Hayâlinde saklıdır, o sıcacık bûsesi,
Duyulur uzaklardan sevdâlı, içli sesi,
Rûhunda inler durur, hicranı üfler neyler...
Hâlenur Kor
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz