bir varmış bir yokmuş,
uzak diyarların birinde,
bir masal ülkesinde,
yaşayan iki martı varmış..
kanat çırparlarken,
sonsuz mavilikler de,
birbirlerinden habersiz,
gök yüzünde parlayan bir yıldız,
dokunmuş onlara sihirli değneğiyle,
yollarını buluşturmuş...
bakışmışlar bir an ,
aynı anda yürekleri birleşmiş,
mutluluklarından,
gökte yıldızlar tutuşmuş
sevdalarından bir ülke kurup,
yerleşmişler içine,
her zorluğu aşarız zannetmişler.
günler,günlere eklendikçe,
daha da büyümüş aşkları,
ve,
artık zamanı geldi deyip,
duyurmuşlar herkese,
dostları,
sevinmişler onların adına,
türkü söyleyip,
halay çekmişler...
kutlamışlar,kutsamışlar,
’aşk kazandı ’ demişler...
günler böyle geçip gitmiş,
umutlu, mutlu,
tam,
yeniden başlıyoruz yaşamaya derken,
uzaklardan,
soğuk bir rüzgar esmiş.
önce karşı koymuşlar,
tüm güçleriyle direnmişler...
’bizi ayırmayın ’ deyip,
gökteki yıldızdan yardım dilemişler.
ne yazık ki,
hiç bir şey karşı koyamamış,
o deli fırtınaya,
ayrılmış elleri,
sevmek suçmuş gibi,
ikisin de gözlerin de bir damla yaş,
uçmuşlar ayrı diyarlara...
bir yerlerde,
boynu bükük iki martı görürseniz eğer,
bilin ki,
masalda ki martılar onlar,
sevgiyle dokunun kanatlarına...



kızıltoprak 04.03.2007

Nursen Ateş