ne güzeldi eskiden çok mutluyduk ikimizde,
çok mennunduk birbirimizden, herşeyimizden,
tamamlıyorduk birbirimizi, birimiz eksiğe düşünce bazen,
kendimize mükemmeldik çünkü seviyorduk ikimizde,
mesela sen çok duyguluydun, ben duygusaldım,
sana şiirler okur, şarkılar söyler, seni mutlu ederdim.
en çokta yağmurlu günleri severdik, yüreğimizi ıslatırdık yağmura aldırmadan çünkü sırılsıklamdık, aşıktık, sonrası seviyorduk işte yani mutluyduk.
cama vuran damlalara karışırdı bazen tebessümlerimiz,
gökyüzüne dalıp, yağmurla karışık duygulara düşerdik ,
gülüşlerimiz olurdu bazen,
kimi zaman geçmişe,
kimi zaman boş verişe ,
kimi zaman da vazgeçişe gülüp geçişlerimiz olurdu bazen,
bahar akşamında buluşurduk bazen,
anılar tazelerdik mazilerden
sevinçle söz ederdik birbirimizden
özlerdik, hatırlardık, severdik işte,
hemde çok severdik eskiden.
özlediklerimizi hatırlar, kırk yıl hatırı kalacak sözler ederdik,
ama bir gün sözde kalacağından hiç bahsetmezdik
en acısıda bu değilmiydi zaten,
şimdi ben acımızı hatırlayıp mutluluğumuzu özlüyorum.
eski günlerimizi arıyorum,
bilmem sende benim gibi hasret kalıyormusun..