Bilirim bir gün kavuşacağız
Munzurun yamaçlarına vururken ay
bir pınarın başında belki
belki bir derenin akışında
bir kekliğin ötüşünde
hasretle sarılacağız biribirimize yine
yine dinlenir yüreğim yüreğinin avlusunda
gün atarken çiçek kokulu yamaçlara

Koca bir ömür girse de aramıza.
masal gibi sevdim ben seni
hayal gibi
.ilmek ilmek hasretini ördüm kalbime
hep seni andım, seni yaşadım
usanmadı içimdeki düş martısı
kalbimdeki kar beyazı kirlenmedi
hep seni düşündüm

Koca bir ömür girse de aramıza
hayat hançeresini soksa da yaramıza
başka bir mevsim, başka bir takvimde de olsak
yine de umutsuz değilim
olur mu olur olmaz deme
bir gün kavuşacağız yine

Vadideki boynu bükük o yalnız ağaç gibi.
yalnız ve umutlu
o yamaçta pınar başında
yoluna güller döküp bekleyeceğim
kavuşacağız elbet.
biter bu hasret , bu sızı diner,
kabuk bağlar yaralarımız yeniden
yine patlayacak tomurcuklar bahçemizde
hayat hançeresini sokmadan yaramıza
ölüm girmeden aramıza
kavuşacağız elbet
öpüşürken iki güvercin hasret yolunda…