Dilimi vatan bilmişken suskun cümleler,
Ömrüme bedel ruhumdaki türküm sensin.
Mutlu ol diye susarım ağlarken sana gözler,
Ölen benim, gel de mezarıma bahar gelsin.

Anahtarı belliydi aslında canın,
En güzel gülümsün gönül bahçemin,
Anlamı yok artık sensizken bile isyanın.
Kalemle darbele gönlümü, şiirim sensin.

Anlamazsın yârim kıymetimi alırken nefes,
Kıymet bileceksen ölüm nefessiz gelsin.
Sensiz bu ruha bu beden ızdırap dolu kafes,
Huzurunda can bulduğum nefesimsin.

Sen ne dediysem kötü bildin beni,
Tüm dünyanın en günahkâr adamı benim,
Huzura varırdın izleseydin izimi,
Bakışlarıma sakladığım can sensin.

Ruhuma nakşedilen gül kokumsun,
Tadını senden sonra aldı hücrelerim
Kadehime zehir diye sen dolsun.
Gözünü kırpmadan içecek adam benim.

Bakma sen yalancı sözlerde aşkı,
Kadınım hasret hasret burnumda tütersin.
Sen tapacaksan yalana, kendin verirsin kararı,
Benim inandığım aşk diye gerçek sensin.

Nihayete eren aşk var mı bu dünyada,
Yanımdan ayırmadığım nurusun kalbimin,
Bırak tüm kötü düşünceleri ardında,
Gel gönlümün kevseri, neşem yerine gelsin.

İsyanlar kahrolsun karanlıklarda,
İsmine dua diye dudaklarıma sürerim.
Zeval gelmesin bensizliğimde bir tel saçına,
Anlayamazsın sen ama gözbebeğimsin.

Lazımsa canım sana feda olsun.
Sen hayatında yokluğumu seçtin.
Semaya sen diye haykırıyorum.
Duyardın sesimi can isteseydin.

Ağlamalar ağır gelirmiş ölülere,
Yaşlarıyla bir kurudu gözlerim.
Sen gül benim için, layıksın gülmelere,
Evvelim sen, ahirim sen, zehirim sensin.

Umurunda bile değilimdir belki şimdi,
Yar Allah benim ömrümü sana versin.
İnsan bir kere sever, ömründe sevdimi,
Gönlümde nağmem, dilimde duam, şiirim sensin.

BAKİ EVKARALI