0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1053
Okunma
Bir rüyanın kapısında bekliyorum,
Ayaklarım kaşınıyor, galiba kök salıyorum.
Olsun, en güzel yerde filizleneceğim,
Kim ne derse desin, sabredeceğim.
Belki bir gün açılır, o kapı,
Varsın, ağaç olayım.
Yorulunca dinlenirsin, gölgemde,
Olsun burada yaşlanayım.
Belki başka aşk kazırsın, gövdeme,
Onu da kabullenirim, içten içe çürüsem de.
Kendi gözyaşlarımın neminde,
Belli etmem, yine de.
Sen mutsuz olma,
Daima yüzün gülsün, diye.
Ama o güne kadar,
Umutlar yeşerecek dallarımda.
Belki kuruyacak, sonra.
Belki de her mevsim yeşil kalacak.
Of! Zaman gelsin, artık.
Bir Allah bir de ondan başka kim bilecek ki?
5.0
100% (1)
