Şafak 11
Bu son pazarım olacak bu şehirde.
Bundan böyle
Nemli gözlerle bakmayacağım
Dağların üzerinden sılaya doğru..
Her çarşı izininde
Tanıdık sima aramayacağım sokaklarda.
Mesela Anneme benzetmeyeceğim
Gördüğüm hafiften kilolu bayanı.
Babam sanmayacağım artık.
Saçları beyazlamaya yüz tutmuş.
Dalgın dalgın yürüyen adamı.
Ayaklarım geri geri basmayacak artık.
Her izin dönüşü bu kaldırımlara...

Ama herşeye rağmen
Güzel günlerimde geçti bu şehirde.
En çok da gecelerini sevdim bu şehrin.
Ama artık
Sevdiğimin saçlarına benzetmeyeceğim
Gecenin siyahını.
Işıldayan yıldızları onun gözleri sanıp.
Semaya bakmayacağım saatlerce.
Resmi ile konuşmayacağım artık yalnız kaldığımda.
Terhise kaç günüm kaldığını öğrenmek için
Parmaklarımı saymayacağım tenhalarda..

Heey hüzünlerimin başkenti DİYARBAKIR..
Ey dertlerime sırdaş güzel şehir..
Sitemim sana değil..
Sitemim kaderedir..

Dedim ya şafak 11
Dahası yok.
Yok işte yook...
Bir gün gelecek bir gün kalacak.
Bu günleri gösteren Rabbim inşaallah
O günleride gösterecek..

Hasret dipsiz bir kuyu
Gurbet’se can acıtır.
İşte geldim gidiyorum.
Şen olasın .....DİYARBAKIR...!!

16/01/2007