Selâsı verildi bir fani göçtü.
Sırtına kefeni giyerken gördüm.
Sanki kanatlandı sessizce uçtu.
Bir karış toprağa girerken gördüm.

Tatlıydı belki de tatlıydı canı.
Para ve pul ile dolu her yanı.
Malını mülkünü sarayı hanı
Bırakıp dünya da giderken gördüm.

Hiç fayda etmedi parası pulu.
Evinde kaldı hep halısı çulu.
O da herkes gibi Allah’ın kulu.
Aynı yere yalnız girerken gördüm.

Üç gün ağlaştılar dostu gardaşı.
Daha sonra yendi helvası aşı.
Mermerden yapıldı mezara taşı.
Sonra kalanları gülerken gördüm.

Görmedim sırtına vurup gideni.
Görmedim ölenle ölüp gideni
Üstüne çekerek beyaz kefeni
Dört kollu sal ile giderken gördüm.

Derviş ölüm her an geliyor başa.
Bakmıyor gençliğe bakmıyor yaşa.
Acılı dostuna ve arkadaşa
Bir veda etmeden giderken gördüm.

DERVİŞ ADNAN ÖZALP



NOT: Bu şiirim Göller Bölgesi Şairler Ve Ozanlar Derneğinin 2003 yılında düzenlediği yarışmada ikincilik ödülü almıştır.