İkbal fidanı/m, dallarına çiy düşmesin üşürüm,
Çizgilerin koyulaşmasın sakın bu güz kavrukları ile,
Akşamları yine de hoş karşıla kuş yüreğinle,
Gülümsemen tükenmesin acılarda, yağmurlara dayan,
Hoyrat kuru dallara bakıp dalakalma, üşürüm.

Zamanın dar penceresinden nazarlarım hep ufuklara,
Arayışlar secdelerde gözyaşı üretir vuslat için,
Düşlerde düğün kurma kargaşası avuçlarımda noktalanır,
Fakat durmaz damarlarda nakışlı özlem kıvılcımları,
Renksiz kuru hülyalara dalıp kalakalma üşürüm.

Beni sana ben değil, gümüş beyazı hatırlatsın,
Kar tanelerinin pervane dansında yaşın akıtmaya bak,
Geceleri dost edin, sarıl karanlıklara sonsuz vecd ile,
Yen kendini, giyin beş vakitte aşk ile göğe uçmaya,
Gayret, çorak iklimlere gidip durakalma üşürüm.

Üşümek bana has, her bahara sıcak bir vuslat türküsü,
Beklemenin her dönemecinde kuru görüntülere uyanmak ah!
Sıklaşıyor adımları zamanın, mevsim sonlarına mı telâş?
Mekân ne çok duvar, ne çok ateş tüketir nefesim yokuşlarda,
Hasret odağında, sabrını atma uçurumlara, üşürüm

Muzaffer Eker