İmdadıma yetişsen aşkın etmez teselli
Sen acıttın yüreği can vererek eririm.
Ferman deyip kestirmem ölüm etse tecelli
İdamımı ben kendim ellerimle veririm.

Belki şimdi yanıyor gönül denen yüce dağ
Ar geliyor belki de bülbül için yeşil bağ
Kapanırken umutlar her sevdaya yenik çağ
Çöle dönsem bile ben, kumlarımı kürürüm.

Talih gülmedi amma sen de ardını döndün
Tutmadın ellerimden, ben yaktıkça sen söndün
Anladım ki sevgilim sen doğmayan bir gündün
Onun için bu ahı duvak eder bürürüm.

Buza dönsün umudum, yağsın tipi,yağsın kar!
Sessiz kalsın avazım, sussun artık şu efkâr
Nerde kayıp verdimse orda oldum riyakâr
Alev sardım nasılsa köz dökerek yürürüm.

Sen aşkını çok gördün sonra sandın hediye
Ben ki bu aşk uğruna uğraştım ya ne diye?
Oysa haram merhamet, nankör olan kediye
Pişman olsam ne yazar? Yavaş yavaş çürürüm.

İşte şimdi son fasıl hüzzam çalsın kemani
Solsun sevda adına yazdığımız her mani
Aşka küskün yürekler bize vuslat limoni
Ben bilinmez bir yerden cesedimi sürürüm.

Yasemen Akyürek İSTANBUL AKŞAMI 12 ŞUBAT 2013