Kaderine ağlayan viran şehirler gibi
Günden güne çöküşüm sen istediğin için.
Yatağına darılmış küskün nehirler gibi
Öylesine akışım sen istediğin için.

Gönül servetim sana küsur gibi gelirken
Her çırpınışım sanki kusur gibi gelirken
Sensiz geçen an bile asır gibi gelirken
Hayatından çıkışım sen istediğin için.

Ben olacağım bir gün kendini feda eden
Kimseler bilmeyecek; bu intiharım neden?
Namluyu şakağıma doğrultup düşünmeden
Son kurşunu sıkışım sen istediğin için.

“Unut” demek “öl” demek başka izahı mı var?
Böyle acı gerçek bu, bunun mizahı mı var?
Sevmek yürek işidir; yasak,günahı mı var?
Can evimi yıkışım sen istediğin için.

Nerede ne haldeyim, ben kimim bilemeyip
Kaç zamandır içten bir sevinçle gülemeyip
Rüyalarımda bile yanına gelemeyip
Uzaklardan bakışım sen istediğin için.

Senden gelen kederi derdi bile kutsayıp
Döktüğüm göz yaşını aşka ibadet sayıp
Önünde iki büklüm dizlerimi katlayıp
Böyle boyun büküşüm sen istediğin için.

Sen istediğin için siyaha büründü aşk
Sen istediğin için imkânsız göründü aşk
Sen istediğin için yerlerde süründü aşk
Kanlı yaşlar döküşüm sen istediğin için.

Hasan Hüseyin YILMAZ