Emekli olmuş, hayat,
Bir köşeye çekilmiş.
Özgürlüğü televizyonda izlemiş.
Pencereden bakarmış,
Zamanın akışına.
"Artık rahatım," diye düşünmüş.
Bilememiş ki, o çekilince,
Akreple, yelkovan yolunu şaşırır.
Her şey yolunda sanarmış.
Her zaman insanlar aldanmazlar,
O da aldanmış, işte.
Ayaklarını uzatıp, keyif yaparım, sanarmış.
Her gün kötü haberler gelmeye başlamış.
Ne televizyonu, ne gazeteyi açar, olmuş.
Penceren yanına varamıyormuş.
Geri dönmeye karar vermiş,
Emeklilik ona göre değilmiş.
Anlamış, ama artık çok geçmiş.
Her şey o kadar alt-üst olmuş ki,
Düzeltme ihtimali çok azmış.
Dizlerini dövmüş, sonunda.
Yaşlı gözlerinden akan damlalar yağmur olmuş.
Nafile değil, deniz,
Okyanus olsa, gözyaşları,
Bu kuraklığa bir yudum su bile olamamış.
İşte o günden sonra, mutlu günleri,
Pencerenin ardında bekler, olmuş...