22
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1225
Okunma

Yüreğe kök salan bir kızıl gülün
Hani iflâh olmaz yarasıyım ben
O gülün dalında garip bülbülün
Yâr diye haykıran nârasıyım ben
Ata yurtlarından çağrısın aldım
Nazlı Asena’ya selamım saldım
O kıl çadırımda hülyaya daldım
Demiş ki o yârin sare’siyim ben
Dor atın üstünde bozkırın düşü
Çırpınıp duruyor bak gönül kuşu
Gülüşünle saldın gönlüme hûşu
O yârin gönlünün paresiyim ben
Gıptayla bakarım saran kollara
Bülbüle ev olan engin dallara
Dalgın dalgın yâr bakarken yollara
O yarin gözünün hâresiyim ben
Adının hecesi gelince dile
Tutkundur yüreğim bir kızıl güle
Hilal arasından büyük aşk ile
O bakan gözünün karasıyım ben
Kurulsun mu artık sevdada mizan
Bunu gerektirir elbette izan
Mızrabım teline dokunduğu an
O nazlı gönlünün curasıyım ben
Sevgili sözüyle edersin fasıl
Bitir sözlerini sen usul usul
Lüzumsuz bu halin böyle velhasıl
Hoş ile güzelin, arasıyım ben
Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ
SARE: 1. Sıçrayan, atlayan. 2. İhtiyaç. 3. Susuzluk. 4. Hz. İbrahim’in eşinin adı.
HARE: 1. Bazı nesne, canlı, göz vb.nde dalgalanır gibi görünen parlak çizgiler, meneviş, dalgır
5.0
100% (17)