zamansızlığı yaşarım çoğu gece
varlığında yokluk garip bir kader
beni düşünürüm
seni düşünürüm
ardından hep serin rüzgârlar eser

ne çare
ne çare çaresizliğe kelepçeli yüreğim
ulaşırım bulutlara
neredeyse dokunurum
kanatlarım yorgun
ben yine beklemede beklerim

bir damla dilerim önce avuçlarıma
soğuk alevlerden kurtuluş
benim olsun dediğim bir tebessüme vurgunum
sonra yüreğime
hayattır sevgi bilirim
sevmek sevilmek varoluş

gelmemişsin
aramadığım yer kalmadı yüreğimde
ama geleceksin
gözlerim seni görecek hep
işte o zaman
işte o zaman tek beni seveceksin

aynaların tam kırıldığı an
gerçeğin binbir suratı ortada
seni yaşamak kimsesizliğimde
yokluğun varlığa galip geldiği bir dünya bu
mühür
sana doyamamak oynadığım gölgelerimde

hayal bu ya
uzakları yakın kılarken rüya
alışkanlığım inat
dilekler, temenniler her yanda yerleşik
dudaklarının sıcaklığı kadar uzaktasın
hayallerim kadar gerçek

şafaklara kızgınım
bülbül talihi bendeki
hayat, varlıkta yokluğu goncanın
bir tebessümün umudu beklenen
ve sonu
sensizlik elbet bu canın