Ne söylenir bilinmez oldu
Ruhum hicrana ram oldu, gözler beklemekten yoruldu
Sessiz çığlığım ar oldu, sükût etmek nar oldu, artık yazmak kar oldu
Geçip gitmeden, bir kelam etmeden, melalimi hasretmeden gönül söyle nice olur

Aşk, halin deminden söz eder
Ruh maşukunu bekler, gönül vuslat için can çeker
Dert nefse heder, çile sabır biçer, ah u figan eylemek elbette beter
Dere olmazsa nehir neyler, derya niçin firkatle hülyalarımı an be an yâd eder

Artık söyleyecek bir sözüm yok
Umut yüreğimde çok, ruhuma neden saplanır amansız ok
El hak nasipten öte bir çare yok, akıl neylesin, izan yol versin vakit çok
Ey nazargahın sahibi, sen bilirsin, sahibimsin, iltica etmekten çıkar başka yol yok

Güle sorsam ne yazar
Bülbül feryadını basar, yakınmak neye yarar
Akıl tarik için var, irade vakfedilmiş en ulvi nazar, sızlanma yar
Her lahzanın bir mizanı var, zan ile amel etmek kader değil maksat neye yarar

Tasavvur etmek nasıldır
Hangi mihengin aynasıdır, aktif akıl ve vicdan farktır
Merak ve azim tercih içinde ki Furkan’dır, berzah haşyet adına nazardır
Kul olmak, hassasiyet taşımak, inayete tabi olmak, ihsan için yarışmak nasiptir


Mustafa CİLASUN