Emek emek dokunan kilim sanki hayat
Sona yaklaştıkça görüyorsun
Atılan yanlış ilmekleri
En canlı renklerle bezemeye çalışsan da
Elde kalan sadece hüzün sarısı

Çağırma beni sevgili

Koklanmaya doyulmayan bahar
Önünde bent bırakmayan ırmak
Bitmesinden korkulan roman gibisin


Eskisi kadar güçlü değil yüreğim
Tutunamam yeni umutlara

Oysa sen...

Düş kadar büyüleyici
Düş kadar kısa
Dönüşü olmayan zaman gibisin

Canı ısıtan yine başka candır
Can tende sevildiği kadar vardır

Ama ben sevgili...

Elveda kadar soğuk
Elveda kadar suskunum artık