gecenin sesiz çıglıgı başladı yine kulaklarımı sagır edercesine
karanlıklar doluyor dört duvar odama ve yalnızlık baş gösteriyor
yine çevremde kimse kalmıyor etrafımda gözlerim agırlaşıyor
sanki bu günde bitiyor yavaş yavaş ölüme çeyrek kala gösteriyor
zamanlar akıp gidiyor usulca sanki durgun akan nehirler gibi
bu akşamda sen yoksun yine yanımda sol yanım boş kalacak
her zamanki gibi ve acılar sarıyor beni sımsıkı korkular başlıyor
yaşama olan umudum azalıyor gögsümde bir sıkıntı var
sanki bir bıçak saplanır gibi ama kanım akmıyor yara yok
anlayamıyorum neden oldugunu ama unutmak istiyorum acıları
ama olmuyor sol yanım bırakmıyor boşlukta salanır gibi atıyor
sensizlige dogru bırakmak istiyorum ama olmuyor yaşamam için lazım diyorum
oda biliyor ki sen olmayınca yaşamanın hiçbir anlamı yok
kafese konulmuş kuş misali seni istiyor senin için kanat çırpıyor
ve bu gecede yine sensiz geçiyor olmayacak sabahlar gibi içimde hasretinle