Her gece kafamı uçuran bu dertler.
Vücut yara bere kolda kesikler.
Yüzümde ki gülüşler acıları gizler.
Seni hatırlatıyor bu kolumda olan izler.

Özgürlüğümü elimden alınmış gibi hissediyorum.
Her zaman elimde bir kalem içimi sayfalara döküyorum.
Sensizlik zor geliyor bana söylüyorum.
Özledim be gel seni seviyorum.

Sahipsiz bir çocuk gibiyim bu ara.
Elimi tutan olmadı annemden başka.
Anladım seni sevmekle yapmışım hata.
Bu yaptıkları yakışmadı be sana.

4 Duvar arsında sessiz sessiz çığlıklar.
Çaresiz kalıpta peş peşe yaktığım sigaralar.
Azrail dolaşır etrafımda bu aralar.
Ben sevdim de öldüm duysun insanlar.

Arıyorum sokak sokak beni bu hale getiren kızı.
İnanmak istemiyorum ama sevdiğimmiş bir yalancı.
Doktoru hekimi bulamadı derdimin ilacını.
Genç yaşta kötü yola düşürdü beni o aşkı.

Dostlarım arkadaşlarım kardeş dediklerim kimse anlayamaz beni.
Çünkü onların hiç birisi bilemez çaresizliği.
Görünce kollarımda ki izi ozan bir serseri.
Yaşarken öldürdüler 15 yaşında ki genci.

Artık yalanlara kanmam karnım tok.
Acılar dertler etrafımda dolaşır hem de çok.
Mutluluk desen o bende hiç yok.
Kendimi düşünüyorum kırık bi ok.

Gittiğin günün ardından ölümüm gelsin hemen.
Bedenime geldi acılar dertler aniden.
Umut yok benim gelecek geleceğimden.
Ben sevdim de öldüm harbiden.

Aşk denilen bu oyuna erken yenildim.
Kimseden habersiz git gide daralır nefesim.
Nereye gidiyor ulan benim bu genç halim.
15 Yaşında bir derbederim.

Ağlamakta yetmedi duvarlarla konuştum.
Önüm arkam sonu olmayan bir uçurum.
Ölüm kokar sağım ve solum.
Siz söyleyin ne olacak benim bu durumum.

Beni neşeli mutlu bilir millet.
Sonunda yaşadığım hayatımdan soğuttular evet.
Yaşadıklarım bir deprem bir felaket.
Annem belki okuyamam affet.

Ozan SONAR