O güzel insanlara, o kutsal değerlere
Yeter ki çamur atma, başka bir şey istemem.
Bilgiçlik taslayarak, bir ukâla tavırla
Yeter ki kelle ütme, başka bir şey istemem.

İyi/güzel/doğruya, yönelik yeni akın
Sönmesin ebede dek, Hakkın çırasın yakın
Gülün dalı dururken, çöplüğe konma sakın
Yeter ki yanlış ötme, başka bir şey istemem.

Baldaki o sanatı, kim öğretti arıya?
Komşulardan habersiz, sahip eder sarıya
Kendini beğenerek, hem de kuru kuruya
Yeter ki çalım satma, başka bir şey istemem.

Mâzide kalanları, bir/bir silsin ikrâmın
Balıklar bilmez ise, Hâlık bilsin ikrâmın
Bal diye zehir sundun, senin olsun ikrâmın
Yeter ki gölge etme, başka bir şey istemem

Deveyi katarıyla, hamutuyla yutsan da
Bizlere karşı olup, durmadan taş atsan da
Bilerek/bilmeyerek, çok şeylere çatsan da
Yerer ki dîne çatma, başka bir şey istemem…

19/02/’13
Hanifi KARA