4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1068
Okunma

2008
üçüncü ve son...
artık ölüm yok (muhtemelen bir süre için)
evim şehrin kenar mahallesindeymiş,
üç katlı bir apartman, ömrünün sonlarında
ev dediğim de onun bodrum katında
duvarlarından nem sızmış
sata sata geriye eşya olarak
bir masa iki sandalye üç beş tabak
bir de tek kişilik somyam kalmış
sona yaklaştığımı anlamışım
zamanla yarış içinde
bir şeyler karalamışım
eski aşklar, çocuklarım vesaire
komşular önce anlamamışlar
bu ihtiyar yine küstü hayata
eve kapandı sanmışlar
dört gün sonra dayanamamış polisi aramışlar
polisler içeri girdiğinde beni;
somyamda tek başıma uzanmış
üzerimde eski paltom, ellerim göğsümde kavuşmuş
dudaklarımda teslimiyetçi bir tebessüm kucağımda kağıtlar
ölü bulmuşlar
Fotoğraf : Dr. Mehmet Akın
Photoshop: Ben
5.0
100% (4)