Devşirme sözlerinle çıkma sakın karşıma
Ruhumdur öğüttüğün değirmende un değil
Sevmeye kalbin yoktu, bülbül oldun arşıma
Demek taptığın tendi, bedende derun değil


Güle sevda aşkıyla bakmayı bilmeyen göz
Elindeki güldüm ben, diken ya da sap değil
İnsanı insan yapan kabuğun içinde öz
Görüntüyle övünmek doğru bir hesap değil


Onur nedir bilmeden üstüme basıp geçtin
Bastığın yer yürekti, kaya değil çal değil
Geçirdin dişlerini, her gün kanımı içtin
Vazgeç bu huylarından, gittiğin yol yol değil


Yalanı tespih yaptın, hiç usanmadan çektin
Yalanla kazanılan hiçbir cana kâr değil
Bulduğun her gönüle sevda bayrağı diktin
Dalgalanan her bayrak sanma sana yâr değil


Kanadı kırık kuştum, gelip dalıma bastın
Şimdi söyleniyorsun, sana göre suç değil
Pişman olmadın asla, vicdanı ipe astın
Dünya dönüyor halâ, özür için geç değil


Aşkı sadaka saydın, kırıntı sözler verdin
Sana ram oldu diye yüreğim gedâ değil
Şimdi hesap kapandı, beni sende bitirdin
Her nokta son değildir, her bitiş veda değil



Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)


derun: iç, içeri, öz, gönül, yürek, ruh
çal : taşlık yer, çıplak tepe
gedâ : yoksul, fakir, dilenci