5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
835
Okunma
bugün yoktun...
ve ben
önceden de olduğu gibi
ağırlaşmadan kalbim
gözlerim ıslanmadan
ve
bağrımdaki o sızı olmadan
yaşadım bu günü
dedim ya
bir kabustu sanki
nerede başladı bu düş
hangi gece hangi uykuda
hangi uçuruma düşüyordumda
aman diledim senden,el uzattım
bilmiyorum...
hangi rüyaya daldımda
haykırarak uyandım böyle
kan ter içinde-yorgun-
yüzündeki hangi serap
kandırdı da beni
bıraktım bildiğim yolu
bilmiyorum...
neydi bu karanlık
nasıl çıkılırdı
bir yol var mıydı
bulabilir miydim???
oldu işte
ışık göründü
-uzakta olsa da-
şimdi
sabır zamanı tekrar
tırnaklarımla
açma zamanı
ışığa giden bu yolu
elbette yorulurum ama
koşma zamanı
şimdi
ağlamak çare değil
gülme zamanı....
Cevap Yaz