Sürgün treni ağlıyordu gurbet ufuklarında
Yanık gönül kokusu istasyonlarda
Eğlenmişim rüyanın hazan kahvesinde
Yorgun aşklar gönlüme demirlemiş

Kalbim vagonları dolaştı istasyonda
Beyhude kaldı yazık, rüyalarımla aşkım
Firkatin ay ışığında parlayan raylar
Sürülüp kavuşulmamayı özlüyorum

Trenden deniz görünüyordu
Yüzüme sürgün mevsimleri geldi
Dalgalanıyordu hazan yârin melteminde
Zaman küllenmiş fotoğrafımda kaldı

Denize yorgun güneş vurmuş
Badem söğütlerini sevdiğim dilber
Gönül dallarına esir olmuşum
Sürgün gülüşlerin acı meyvesi

Tren yalnızlık getirdi sen gidince
Küllenen fotoğraflar uçuşuyor
Eylen kalbimde kal gurbet rüzgârı
İlkbahar demetleri gönül kadehinde

Özlem katarlarıyla kuşanmış vagonlar
Hep böyle hazanlarıyla istasyonlar
Eserken kalbinden döker gönül duasını
Ay ışığında kavrulan gülüşler

Kalbimin rıhtımında yıldız gemileri
Sonbahar trenlerinde gurbet rüzgârları
Sürgün gülüşlere hasret kalınca
Bergüzar aşklar kaderin kahvesinde

Dargın ayrılmışım yarin gözlerinden
Sürgünlük fotoğraflarıma bakıyorum
Kaderin havuzunda oynaşan zaman
Meltem bakışlı yârin gülüşüne takılmışım