Her coğrafya, savaş barış, ırk ve din,
Şu dünyanın tümelinde insan var.
Fırkalara ayrılsa da, kırk ve bin,
Nerden baksak temelinde insan var.

Oluşların sonrasında evvelde,
Ötesinden berisine git gel de,
İçte dışta, yerden göğe yükselde,
Zaman mekân, tünelinde insan var.

Zaman geçer, ömür biter, an bitmez,
Bir can için sevda yetmez, aşk yetmez,
Gerek süfli, gerek ulvi fark etmez,
Arzuların, emelinde insan var.

Art niyetle kullanılsa araçlar,
Hedefinden saptırılsa amaçlar,
Hak hukuksuz, kesilse de haraçlar,
Müspet menfi, tümelinde insan var.

Sevginin nefretin, dostun düşmanın,
Suça sevinç, aynı suçtan pişmanın,
Orta halli, zayıfların, şişmanın,
Özelinde, tüzelinde insan var.

İyilerin, kötülerin gününde,
Güçlülerin güçsüzlerin ününde,
Pozitifin, negatifin, tümünde,
Çirkininde, güzelinde, insan var.

Kim bilir ki yaralının öncesi,
Nedir nasıl sencisiyle bence si,
İşte budur hayatların pençesi,
Genelinde, ezelinde insan var.

15.02, 2013… Mustafa yaralı