Sevmek...!
Canlı varlıkların vaz geçilmeyeni,
Sevmeden yaşanırmı ki,
Nafile ibadetdir sevmek...!
Sözcüklerin kazasında,
Günahlar kucak açmalı,
Sevmekden kaçan korkaklara,
Seve seve işlemeli göz bebeklerine,
Veyl olsun gönlü sevmekden kaçanlara,

Sevmek
Canlıların,insanlığın öznesidir,
Sevemesini bilemeyen gönüller,
Ya cehenneminde girip yanıyor,
Yada kendine cennet arıyor,
Hayatımız sevebildiyimiz kadardır...!
Anlatmaya gücüm yetmiyor,
Öylesine güçlü ki,
Gündüz geceye yorgun,
Sevmekden...!
Geceyse gündüze vurgun,
Sevilmekden...!
Annemin ayaklarının altında çiğnenesi yüreğim,
Anlıyorum ki bu yürek sevmelerde durgun,
Beklemek olmaz yollara düşüyorum,
Daha nice yangınlara gebedir yüreyim,
Alevleri tutuşturacak kıvılcımı arıyorum...!

Yollara düşmemiş hiçbir sevgili yoktur,
Yollara düşürülmemiş sevgide yoktur,
Sevmek için koşmalıyız sevmemeyi terketmeye,
Dudaklarda ki asırlaşmış mührü sökmeye,
Ben hicret ettim,yaşayanların kabristanına,
İki taş isterim,
Biri sevgi,biri aşk,
Toprağa gerek yok Gül ekin yeter,
Gülü sevmeye ruhumda yeter...!

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 14.02.2013