2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
815
Okunma
Dışımdaki yabancıya içimdeki beni sordum
O umarsız yalancıyı gerçek dostum sanıyordum.
Çıkmaz sokaklara girdim, hep boş işlerle yoruldum
Kalbimi dağlayan yangın, ben ise ortada kordum
Tam cevabı buldum derken yine boşlukta kayboldum
Aydınlıkları beklerken karanlıklarda boğuldum
İnce bir ışık sezsem de takip etmekten yoruldum
Belki farkına varmadan saatimi hiçe kurdum
Ümitlerim kaybolmadı, gönül sazım hiç susmadı
Adımlarım aksak ama, yorgun gövdem yıkılmadı
Bir kandilin ışığında seher vakti Seni buldum
Ne zaman ki Sana vardım, içimdeki beni buldum
Ben huzuru bende değil, ben huzuru Sende buldum
5.0
100% (2)
Cevap Yaz