Gecenin yalnızlığı aldı götürdü beni eskilerde ki senli günlere.
Bu ayrılık olmasın diye ne dilekler diledim mumlar yaktım türbelere.
Acılarım artıkça gülüyorum eski acılarıma nedense.
Çünkü bu üstüne koyarak çoğalan dertlerimin bir fikri var sinsice.

Yazlınızım diyorsun lan sana yalnızlığı sorsam susup kalırsın.
Yalnızlık budur işte etrafında o kadar insan olup ta konuşamadığın.
Oldu mu ha oldu mu ? benden ayrılınca odanda gizli gizli ağladığın.
Kimseyle sohbetim iyi değil mutlulukla da aram yok neden bana karalar bağlattın.

Yüzüm gülmüş mü kardeş yüzüm gülmüş mü benim kaderim mutluluktan geçmemiş.
Bakıyorum insanlara yüzleri güler mutlular Allah’ım onlara mutluluk vermiş.
Ne suçum ne kabahatim vardı da beni bu güzellikten ayıt etmiş.
Benim gönlümde derdim senin gönül eğlendirdiğin var çok insan kendini beğenmiş.

Ben mecnun gibi Ferhat gibi kerem gibi sevsem ne değişecek.
Bu zamanda aslı gibi şirin gibi Leyla gibi hangi hanım kız sevecek.
Bir yol çizdim kendime gidiyorum 1-2 yıl sonra her şey belirlenecek.
Yaşayıp yaşamamaya o zaman karar vereceğim bakalım zaman ne getirecek.

Bilmesin hiç kimseler karar verdim seni kalbimin çıkmazlarına gömeceğim.
Dur ! gözyaşlarım artık akma bu geceyi nasıl sabah edeceğim.
Huzurlu bir dünyam olmadı her noktasında bir problem çözemediğim.
Güneş doğunca sevinmiyorum ben öğrendim artık bu hayattan bir şey beklemeyeceğim.

Beni mutlu edecek insanlardan önce şiir yazdığım kalemim kağıdım gelir.
Her neyse ne sensizliğin ismi çocukluğumu bana kim verebilir.
Daha ne istersin gençliğimi yedin şimdi seni kim yanında gezdirir.
Onunla da gezerken de üşüyor musun ha söyle de sana montunu verir.

Saldım kendimi gitti yere kadar ondan sonrasını Allah bilir.
Şayet yanlışım varsa sana vur yanlışımı yüzüme bensiz hayatını gülerek geçir.
Bahtiyar olma hatta terk edilmenin acısını tadarsan dertler hep diretir.
Ben biliyorum bu anları korkma hemen yakında alışılır gidilir.

Sevenleri hayattan bezdirdiler acaba bir daha sevmesek mi.
Zalimlerin yolunu seçip unutacak mıyız asilliği.
Erkeğim diyenler delikanlılık nerde kaldı dün başkasına seviyorum derken tutarsın bir eli.
Ben sizleri anlayamıyorum görünen köy kılavuz istemez her şey ap açık belli.

Beni ezse de yıpratsa da sevgi sözüm söz acılar bitene kadar yazacağım.
Konusu sen olduğun her şiirde sensizliği yazar yazar susarım.
Uyumadığım geceler kan toplar gözlerim bir kere yüzü gülmüş mü yok be canım.
Erkekçe konuşacaksak o zaman kalemi elime almalıyım.

Beni de seven çıkar mı bu yalan bildiğimiz dünyada bana aşk duyguları besleyen.
Sevmesini bilip beklerken de hep sabır gösteren.
Hata yaptığımda bırakan değil bir daha öyle değil böyle yap diyen.
Bir kere yüzüm gülmüş mü canıma tak etti be başlarım şimdi aşkından sevginden…!

07/12/2012
00:13 Cuma
Ozan SONAR