Şimdi yazma zamanı bu destanı en baştan
Haktan imdat isteyen kaleme kuvvet Ya Rab!
Galip çıkar nefsiyle giriştiği savaştan
Muzaffer kıl kulunu fethini lutfet Ya Rab!
Haktan imdat isteyen kaleme kuvvet Ya Rab!

Her kalbin derûnundan kopan bir şiir gibi
Doğdu ışık çağından firdevsî nur yapılar
Bitti kara delikler aydınlandı en dibi
Artık karanlıklara sürmelidir kapılar
Doğdu ışık çağından firdevsî nur yapılar

Hangi vicdan sahibi köstek olur bu işe
Geceyi gündüz eden bu kutsal dava niçin?
Gözü manaya körse anlaşılır endişe
Hangi insaf ve akıl koşar peşinde hiçin!
Geceyi gündüz eden bu kutsal dava niçin?

Gözyaşıyla örülen saf ışıktan kaleler
Kuşattı yeryüzünü çevre çevre nur artık
Burada yetişiyor gül sümbül ve laleler
Kayboldu yüreklerde açılan derin yırtık
Kuşattı yeryüzünü çevre çevre nur artık

Gülden gelen rayiha kuşattı yeryüzünü
Istıraplı olsa da kutsal mı kutsal çile
İnsanlık en sonunda buldu yine özünü
Cihan değerler üstü değerlere hamile
Istıraplı olsa da kutsal mı kutsal çile

Yeni bir dünya kurmak umuduyla açılan
Bu kutsal mekânları yapmak ne güzel gaye
İlim irfan yuvası yalnız Kevser içilen
Işıktan yuvalara tuğla olmak ne paye
Bu kutsal mekânları yapmak ne güzel gaye

MURAT CANBOLAT